பூனைக்கு சூடு போட்ட பாவம் மட்டுமே விஞ்சும், என்பது எளியேனின் கணிப்பு.
அருண்மொழி வர்மன் என்ற ராஜராஜனின் மிகப் பெரிய பங்களிப்பு தஞ்சைக்கோவிலை அமைத்ததும் , சிதம்பரத்தில் கேட்ப்பாரற்றுக் கிடந்த தேவார / திருமுறை ஓலைகளை கரையான் உலகிலிருந்து மீது மீட்டு பக்தி உலகிற்கு சேர்த்ததுமாகும்.
தவிர, கல்கி எழுதிய பொன்னியின் செல்வனிலும் சைவ-வைணவ பக்தி ரயில் தண்டவாளங்கள் போல தொடர்ந்தே சென்று கொண்டிருக்கும். வைணவபக்தர் ஆழ்வார்க்கடியானும் , திருவாரூர் பிரதம சிவாச்சாரியார் தியாகராஜனும் உடன்பிறந்த சகோதரர்கள் என்பதிலிருந்து அந்தக் காலத்தில் ஒரே குடும்பத்தில் பிறந்திருந்தாலும் முற்றிலும் மாறுபட்ட பக்தி முறைகளை பின்பற்றலாம் என்பதும் புலனாகும்.
ஆம்பூர் பிரியாணி ஸ்பெஷலிஸ்ட் ஜமாலுத்தீன் பாயிடம் அகார அடிசலும் , புளியோதரையும் செய்யச்சொன்னது போன்றது போயும் போயும் மணிரத்னத்திடம் பக்தி தோய்ந்த சோழர் வரலாறை திரைப்படமாக புனையச்சொன்னது. !
நான் கேட்டறிந்தது வரை இந்தத் திரைப்படத்தில் தேவாரமோ, மற்ற திருமுறை கீதமோ வராமல் இயக்குனர் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார். ராஜராஜனுக்கு மணிரத்தினம் காட்டும் நன்றிக்கடன் அப்படி !
திரைப்படம் வெற்றியாகலாம், தயாரிப்பாளர் பணம் பார்க்கலாம், ஆனால் ஆத்மா சாந்தியடைந்த கல்கி கிருஷ்ணமூர்த்தி ஒரு முறையாவது கல்லறையில் புரண்டு படுத்திருப்பார் என்பது நிச்சயம் !
திரைப்படம் பார்ப்பதோ, பார்க்காமலிருப்பதோ தங்கள் இஷ்டம். ஆனால் யாரோ செய்த பாவத்திற்கு பிராயச்சித்தமாக அடியேன் மூல நூலை அனுப்புகிறேன். புத்தகத்தை படித்து, புரண்டு படுத்த கல்கியின் ஆன்மாவை சாந்தியடைய செய்யுங்கள்.
திருச்சிற்றம்பலம் !..... ஓம் நமோ நாராயணா !